Superrally 2017 - Tsjechië

31 mei: Praag

Dag 5:

Vandaag hadden we een “rustdag”, de heren maakten zich druk over het rode knutselproject, de dames gingen zinnige dingen doen. Maar eerst ontbijten! In een nabijgelegen supermarkt was wat eten gescoord, Erik en Monique verwenden ons met heerlijke verse koffie, het begin van de dag was goed. Nadat we alle drie klaar waren gingen Monique, Diana en ik de City of Praha verkennen. Bij de bushalte stond nog een net paar schoenen, misschien iets voor Sjors met zijn oplosbare kistjes, maar ze lopen niet weg en om daar nou de hele dag mee te sjouwen was geen goed idee. (Hij vond ze niet mooi, dus er staat nog een paar voor de liefhebber).

Met de bus gingen we naar het eerste overstappunt en vandaar met de Metro naar het centrum. Roltrap naar beneden, da's een ding voor mij, doodeng, maar aan het handje van Monique durft deze lefbek wel de trap af. Met de landkaart in de hand togen we richting centrum, Diana was hier wel eens eerder geweest, dus iets kwam er soms bekend voor. We zouden naar de wereldberoemde brug gaan, de Karelbrug, de marktlui waren bezig hun waar daar te stallen, de tekenaar zijn potloden te slijpen, een kleuterklasje keek mateloos geboeid naar een erg leuk bandje wat aan het spelen lag, ergens tussenin lag een zwerver op zijn knieën om wat geld te verzamelen en Chinezen, heel de brug stond vol met Chinezen, heel Praag eigenlijk. Ondertussen heb ik nog wel een aai gegeven aan het beeld van Priester en martelaar Johannes van Nepomuk, er werd mij mij verteld dat je dan nog een keer terug zou komen, maar inmiddels heb ik gelezen dat het geluk brengt, nou ik mag niet klagen, dus het zal wel waar zijn. Op bordjes zagen we dat er een John Lennon Wall moest zijn, dát wil ik dan wel graag zien, al had ik geen idee wat ik mij er bij voor moest stellen. Twee Nederlandse heren gaven ons de uitleg, ook hier ontbrak het ook niet aan Chinezen, maar wij doen gewoon mee en maken ook een partij foto's! We zagen een monument voor de brandweermannen van 9/11, iets verderop was een liefdesslotjebrug, dat maakt het weer mooi in die hoek. We liepen terug over de brug naar het oude centrum, het aantal Chinezen bleef maar toenemen, de mooie oude gebouwen, de klinkerweggetjes, de lekkere geuren van het eten, ik vind het hier wel leuk en wil nog wel keer terug komen als ik geen blaren op mijn hakken heb. We (ik vooral) wil nog graag zo'n ijsje zoals je er hier vele ziet, een warm en zoet krokant deegrolletje gevuld met ijs dat terwijl je eet al wegsmelt, gruwelijk lekker, fatsoenlijk opeten lukt niet maar, ach, d'r kent mij hier toch geen mens. Na nog wat boodschapjes gingen we weer met het OV terug naar de campping. Daar was een gedeelte van de zon in de schaduw aan het genieten en een gedeelte door Praag op zoek naar benodigdheden voor iemand zijn brommer. Luchtbedden worden naar buiten gesleept, hoe heerlijk is het leven als je zo in het zonnetje ligt te soezen, biertje in de ene hand, chips binnen handbereik, toffe mensjes om je heen, veel mooier kan het volgens mij niet.

Als de technische dienst weer arriveert van hun zoektocht en de nieuwste ideeën en technieken worden besproken beginnen de magen toch wel wat te rammelen. Weer Praag ingaan om wat te zoeken waren we eigenlijk te duf voor, maar iets verderop zou een pizzeria zijn, dus met een groepje gingen we die Italiaanse dingen zien te scoren en onder het genot van een, euh, biertje wachten we tot ze klaar waren en wat smaakten ze lekker!!! Sjors was ondertussen nog even de supermarkt wezen overvallen en had de drankvoorraad aangevuld. Omdat we de volgende dag naar “ergens tussen Wenen en Brno” zouden gaan, maakten de meesten het niet te laat. Praag, ik kom nog een keer terug!