Superrally 2017 - Tsjechië

1 juni: Praag

Dag 6:

Het zonnetje deed alweer vroeg zijn best vandaag, wel zo fijn want er zou weer een stuk(je) gereden worden. Na een goed ontbijt gingen Hans en Erik nog even een laatste prutteltje halen zodat de uitlaat ook weer goed vast zou zitten, wij braken ondertussen ons kampement op en pakten de motoren zodat we gereed voor vertrek waren. Erik en Hans hadden hun (volgens mijn geheugen) vloeibare pakking gescoord en nadat deze genoeg was uitgehard stonden we met zijn allen vol spanning om te kijken of het het juiste effect gaf. Fingers crossed en een paar schietgebedjes waren ook niet verkeerd.

Trap, trap en jawel, nee, toch niet, deamned, koppakking er uit!!! De uitlaat zat in ieder geval wel goed dicht, maar ergens wilde de druk er toch uit en nu was de koppakking de zwakste schakel. Overleg, gaat dit gerepareerd worden of is het nou einde verhaal voor Erik zijn mooie rode Shovel? Het gaat de toch ANWB worden, hoe vervelend ook. Kees en ik besluiten hier bij Erik en Monique in Praag te blijven, de rest vertrok naar “tussen Brno en Wenen”. Van Die Mama mochten we nog een nacht blijven, dus we zetten onze tent maar weer op. Ondertussen had Erik contact gehad met de ANWB, tegen 2 uur zouden ze hier op de camping zijn, met de motor naar de dichtstbijzijnde dealer rijden en mocht de motor echt niet te repareren zijn dan zou hij gedeporteerd worden naar Nederland. Stipt op tijd kwam er een olijke vrolijke Tsjech aanrijden, samen met Kees en Erik werd de motor opgeladen, hierbij verzorgden Monique en ik de gehele foto- en filmreportage. Toen alles goed vastgesnoerd was vertrokken Erik en zijn motor en bleven wij met zijn drieën eenzaam achter.

Comfortfood-time!!! Samen met Monique ging ik op zoek naar de supermarkt verderop in de straat, er moesten lekkere dingen komen, ons verdriet moest weggesnaaid worden. Met een volle winkelwagen, nou ja, 2 tasjes en een heerlijke Magnum togen we weer naar de camping waar Kees vol smart op ons zat te wachten. De buikjes werden gevuld, overgebleven bier werd aan begonnen en in de schaduw wachtten we op nieuws van Erik, compleet chill. Ondanks alle narigheid voel ik mij een gelukkig mens en knijp ik mezelf nog maar eens, ik zit toch echt in Tsjechië met mijn brommer. Aan het eind van de middag wist Erik ons te vertellen dat zijn motor niet op korte termijn gerepareerd kon worden en naar Nederland gebracht gaat worden, wat een verrassing zeg, morgenvroeg om half 11 zou er een auto voor hem afgeleverd worden.

Die avond gingen we Praag in om wat te eten, Monique en ik waren ondertussen ervaren Praag-gangers dus wij zouden de weg in het centrum wel even wijzen. Gelukkig verstaan wij de kunst van een pokerface trekken en leek het net of het goed was waar we uiteindelijk terecht kwamen, een mooi knus en romantisch plekje was het zeker. We hebben heerlijk gegeten en gedronken, al had ik de Irish Coffee wel eens beter (lees; meer alcohol) gehad, spugen doe ik er ook niet in. Na een heerlijke maaltijd met veel dom gelul, sterke verhalen en vooral lachen gingen we nog even naar de nabij gelegen Karelbrug. Alsof ze wisten dat we kwamen (en al die hordes Chinezen) werd er een geweldig mooi vuurwerk afgestoken op de naastgelegen brug, bonuscadeautje! Langzaam liepen we terug naar het tramstation maar ook hier hebben ze in het OV wel eens problemen van niet sluitende deuren bij de tram. Gelukkig hoefden we niet op tijd thuis te zijn, dus we zochten nog maar een terrasje op voor een afzakkertje met zicht op de trams. De opstopping liep lekker op en ook de aangesnelde monteur kreeg het niet gelijk gefikst, maar ook dat kwam goed en toen de grootste mensenstroom weg was, vertrokken wij ook weer naar de camping. Ik geniet!